Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

project Το Ρεμπέτικο ΓΕΛ Ραφήνας - 18/12/2012 - Λεμπέσης

Αφήστε όλα τα ψεύτικα και ελάτε στα ρεμπέτικα - Λύκειο Ραφήνας

ΤΑ ΜΑΤΟΚΛΑΔΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΟΥΝ - ΛΥΚΕΙΟ ΡΑΦΗΝΑΣ

Μαύρα μάτια μαύρα φρύδια - Λύκειο Ραφήνας

Το βουνό - Λύκειο Ραφήνας

Το μινόρε της Αυγής - Λύκειο Ραφήνας

Φραγκοσυριανή - Λύκειο Ραφήνας

Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει - Λύκειο Ραφήνας

Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά - Λύκειο Ραφήνας

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

 «ΤΗΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑΣ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=6MPIrIIyf74#t=1s
 «ΟΥΤΕ ΓΑΤΑ ΟΥΤΕ ΖΗΜΙΑ» 
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=kcAAhQowvuo#t=8s
«Ο ΡΩΜΗΟΣ ΕΧΕΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ»
«Ο ΚΛΕΑΡΧΟΣ Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΝΤΟΣ»
«ΟΙ ΓΑΜΠΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ»
«Η ΩΡΑΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ»
«ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΓΑΝΤΙΑ»
«ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΔΙΕ ΥΘΥΝΤΗΣ»
«ΜΑΚΡΥΚΩΣΤΑΙΟΙ ΚΑΙ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΔΕΣ»
«Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΛΕΥΤΕΡΑΚΗΣ»
«Ο ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΟΣ»
«ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ»
«Ο ΠΑΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΥΚΑΡΑΣ»
«5.000 ΨΕΜΜΑΤΑ»
«Ο ΓΙΓΑΣ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=e72oEeaBNLI#t=1s             
«ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=c7R-RzCcdi8#t=2s                
«ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΤΣΕ ΦΡΟΝΙΜΑ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=QitojhxyoIQ#t=1s               
«Ο ΔΗΜΟΣ ΑΠ' ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=jQMo9nVFtbA#t=6s          
«ΗΣΑΪΑ ... ΜΗ ΧΟΡΕΥΕΙΣ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=86NBCZ9cUbE#t=431s      
«ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=op5svPfnXBM#t=328s     
«ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=alckpOcGZXE#t=4s             
«ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΘΡΑΝΙΟ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=FWv0fJOFxms#t=1s          
«Η ΚΑΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=DI9YEP4wIdc#t=8s           
«ΕΝΑ ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=FWv0fJOFxms#t=1s          
«ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=6RlMW3GJVt4#t=4s          
«ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=XFAKRL7CLJY#t=23s           
«ΜΙΑ ΙΤΑΛΙΔΑ ΑΠ΄ΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=t0QLSWFZTaQ#t=13s         
«Η ΔΕ ΓΥΝΗ ΝΑ ΦΟΒΗΤΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=ySYtK2MCJCA#t=20s         
«Η ΘΕΙΑ ΑΠ' ΤΟ ΣΙΚΑΓΟ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=Ce1_qNyxFRE#t=9s           
«ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΚΤΥΠΑ Η ΚΟΥΔΟΥΝΑ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=BUMMKVGz2dI#t=12s     
«ΕΝΑ ΕΞΥΠΝΟ ΕΞΥΠΝΟ ΜΟΥΤΡΟ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=uuZ5Ci0d3bQ#t=380s        
«ΦΤΩΧΑΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΛΕΦΤΑΔΕΣ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=D6dryoe7Vzw#t=9s           
«Ο ΣΤΡΙΓΓΛΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΡΝΑΚΙ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=i4OjXduskdk#t=14s           

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Ο Γιάννης Λεμπέσης στο Λύκειο Ραφήνας (18/12/2012)


Την Τρίτη 18 Δεκεμβρίου ο Γιάννης Λεμπέσης παρουσιάζει την «Ιστορία του Ρεμπέτικου» στο ΓΕΛ (Γενικό Ενιαίο Λύκειο) Ραφήνας...
Οι φίλοι του ogdoo.gr θυμούνται πως ο λαϊκός τραγουδοποιός είχε παρουσιάσει την «Ιστορία του Ρεμπέτικου» στο 2ο Λύκειο Γέρακα την Τρίτη 20 Μαρτίου 2012 καλεσμένος του καθηγητή Κώστα Κιλμπασάνη στα πλαίσια του νεοεισαχθέντος στη πρώτη Λυκείου μαθήματος με τίτλο Progect (ερευνητική εργασία) .Το ogdoo . gr ήταν εκεί και κάλυψε το ενδιαφέρον και σημαντικό αυτό γεγονός μιας και πρόκειται για μεταλαμπάδευση στοιχείων της μουσικής μας Ιστορίας από έναν άνθρωπο που τη ξέρει καλά στα νέα παιδιά. Η διαδικασία αυτή κρίθηκε ωφέλιμη και επιτυχημένη άρεσε πολύ στους μαθητές και ο ίδιος καθηγητής την επαναλαμβάνει στο ΓΕΛ (Γενικό Ενιαίο Λύκειο) Ραφήνας που υπηρετεί εφέτος την Τρίτη 18/12/2012 από τις 10π.μ έως τις 2 μ.μ.
Ο Λεμπέσης δέχθηκε με χαρά αυτή τη πρόσκληση -η χημεία του με τα νέα παιδιά είναι άριστη - και στις 18/12/2012 μαζί με την ορχήστρα του «Λαϊκή στράτα» θα διδάξουν αλλά και θα διασκεδάσουν τους μαθητές της Α’ Λυκείου με την «Ιστορία του Ρεμπέτικου.»
Το ogdoo.gr με μεγάλη χαρά και αγάπη θα είναι πάλι παρόν.

Αυτή τη φορά ο Λεμπέσης μας έστειλε ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι πού ηχογράφησε πριν λίγες μέρες με τίτλο «Τι να πω και εγώ στο γιο μου» και που θα περιέχεται στη καινούργια δισκογραφική δουλειά του «Τα Ίδια και Χειρότερα» που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από το ogdoo music group.

(«ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ» - ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ)

Στίχοι-Μουσική-Τραγούδι: Γιάννης Λεμπέσης 
Παίζουν: Τζουρά,Μπαγλαμά - Γιάννης Λεμπέσης, Ακορντεόν - Πορφύρης Κονάς, Πιάνο,Μπάσο - Γιάννης Φουστέρης, Κρουστά -Σπύρος Γλένης. Κιθάρα -Μίλτος Χρυσανθίδης.

Υπογράφει: Γιάννης Κέρκης 
10/12/2012

Ο νεώτερος μουσικός (καταπληκτικό βίντεο)

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Οφθαλμαπάτες

Αντικαθιστά όλες τις παλιές Εγκυκλοπαίδειες


ΠΑΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ. 
Αυτή η εικόνα, είναι αξιοσημείωτη. Ακόμα πιο εκπληκτικό, ο καμβάς είναι μηχανογραφημένος με άρθρα της WIKIPEDIA.
Δηλαδή:
Όταν κάνετε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, η ηλεκτρονική έκδοση του ενεργοποιείται.
Μετακινήστε τον κέρσορα πάνω από το πλήθος και το πρόγραμμα σας λέει που είναι το κάθε όνομα στο πρόσωπο, που βλέπετε.....
ΑΛΛΑ .... (κάντε κλικ πάνω σ' ένα πρόσωπο) και θα έχετε την ιστορία της ζωής του. ατόμου.

Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο :
http://cliptank.com/PeopleofInfluencePainting.htm

Ένα σχολείο στη Σουηδία

ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ!!!

Ένα καινούργιο σχολικό σύστημα στη Σουηδία εξαφανίζει τη σχολική αίθουσα όπως τη γνωρίζαμε και την αντικαθιστά μ' ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την "περιέργεια και τη δημιουργικότητα" των μαθητών.
Η εταιρεία Vittra, η οποία λειτουργεί 30 σχολεία στη Σουηδία, θέλησε να γίνεται η εκπαιδευτική διαδικασία παντού μέσα στα σχολεία της - κι έτσι απέσυρε εντελώς την παλαιά λογική της σχολικής αίθουσας των τεσσάρων τοίχων με τα θρανία στη σειρά. Πριν από λίγο καιρό εγκαινίασε το σχολείοTelefonplan, στη Στοκχόλμη.
Η αρχιτέκτονας Rosan Bosch σχεδίασε έτσι το σχολείο ώστε τα παιδιά να μπορούν να εργάζονταιανεξάρτητα σε ανοιχτούς χώρους καθώς χαλαρώνουν, ή να πηγαίνουν στο "χωριό" για να δουλέψουν σε ομαδικά σχέδια.
Όλη η επίπλωση του σχολείου, που μοιάζει με τυχαίες γραμμές σε χαρτί, επιχειρεί να βοηθήσει τους μαθητές να εμπλακούν σε συζητήσεις καθώς θα εργάζονται σε σχέδια.
Το σχολείο είναι μη-παραδοσιακό με κάθε έννοια: δεν υπάρχουν βαθμολογίες και οι μαθητές μαθαίνουν μέσα σε ομάδες, που δεν σχηματίζονται απαραίτητα με βάση την ηλικία.
Η φοίτηση στο σχολείο είναι δωρεάν, εφόσον το παιδί έχει προσωπικό αριθμό (κάτι σαν ΑΜΚΑ) κι αν ένας απ' τους γονείς του είναι Σουηδός φορολογούμενος.
Πηγή: Bussines Insider, αναδημοσίευση από το εξαιρετικό μπλογκ Garage Blog

Γη καταπληκτικά αξιοθέατα (HD) - Μουσική: Loreena McKennitt

Τα σημαντικότερα κτίρια της Αθήνας και η ιστορία τους


ΟΣΟΙ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΡΑΓΕ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ??

 ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ SITE//ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ΠΑΤΑΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ. ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΑΝΤΑΖΟΣΑΣΤΕ.
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΙΣΩΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.

http://www.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio.aspx

Τι είναι η κυβέρνηση;

Ένας εξωγήινος επισκέπτεται τον πλανήτη μας, προσπαθώντας να διαπιστώσει αν το ανθρώπινο είδος έχει εξελιχθεί. Ανοίγει μια συζήτηση με τον πρώτο άνθρωπο που συναντά, σύντομα όμως έρχεται σε αδιέξοδο, πασχίζοντας να κατανοήσει το σύστημα διακυβέρνησης των ανθρώπων και συγκεκριμένα, τι ακριβώς είναι η κυβέρνηση. Ένας πανέξυπνος και πολύ αποκαλυπτικός, μέσα στην απλότητά του, διάλογος, βασισμένος σε μια ομιλία του Larken Rose.

Καταπληκτικός χορός

Οι τραγουδιστές και τα τραγούδια τους


Κάντε click στην προσωπο (φωτο)γραφία του καλλιτέχνη και, αν σας ενδιαφέρει, τον επιλέγετε και τον απολαμβάνετε από μια μεγάλη λίστα τραγουδιών.
Μπορείτε επίσης να διαλέξετε και το είδος της μουσικής που επιθυμείτε.

http://uwall.tv/

Το παράδοξο με τα καλικαντζαράκια




Παρατηρήστε ότι το εμβαδόν ως σχήματα των καλικάντζαρων και στις δυο περιπτώσεις είναι ίσο. Άρα δεν πρόκειται για ‘εξαφάνιση’ εμβαδού αλλά για εξυπνότερη κατανομή του.

Ηθικό δίδαγμα 1:

Μην επιμένετε πολύ στις απόψεις σας. Ένας άλλος τρόπος να δείτε τα πράγματα ίσως σας κάνει να διαπιστώσετε ότι έχετε άδικο.
Ηθικό δίδαγμα 2:

Η πραγματικότητα έχει πολλές όψεις

Ηλεκτρονικό ΚΕΠ

Τώρα όλες οι υπηρεσίες του Δημοσίου (περιλαμβανομένων των Ατομικών Λογαριασμών Ασφάλισης του ΙΚΑ, των Πιστοποιητικών Οικογενειακής Κατάστασης, κ.λπ.) στον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή
http://www.ermis.gov.gr/portal/page/portal/ermis/

Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967-1974

C O M I C S

Η ζωή σε τρεχούμενους αριθμούς

ΖΩΝΤΑΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ!!!

Το ελληνικό Eco Racer και η νομοθεσία...


To Eco Racer κινείται με υδρογόνο και χρειάζεται ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα!

Αυτοκίνητο υδρογόνου, έτοιμο να βγει στην αγορά, κατασκεύασε ομάδα του Πολυτεχνείου Κρήτης, ωστόσο η ελληνική νομοθεσία εμποδίζει την εμπορική αξιοποίηση του εντός συνόρων!
Το αυτοκίνητο είναι 100% ελληνικής σύλληψης, σχεδίασης και κατασκευής και «γεννήθηκε» στα εργαστήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης από μια ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών. Κινείται με υδρογόνο και με εξωπραγματικές επιδόσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας, αφού χρειάζεται ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα! Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ, το Eco Racer θα μπορούσε κάλλιστα να περάσει στη μαζική παραγωγή με κάποιες τροποποιήσεις, ακόμη και με κόστος κάτω των 10.000 ευρώ, ώστε να κατασκευάζεται πλήρως στη χώρα μας και να εξάγεται, αλλά οι αγκυλώσεις της ελληνικής νομοθεσίας, αποτελούν τροχοπέδη στην εμπορική του εξέλιξη, ακόμα κι αν εμφανιστεί επενδυτής για να χρηματοδοτήσει το project...
 
Το αμάξωμα του Eco Racer είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα για να έχει χαμηλό βάρος, διαθέτει σασί αλουμινίου από ειδικά κράματα και κινείται από κυψέλες υδρογόνου, είναι αθόρυβο, και αυτό που παράγει ως αποτέλεσμα της κίνησης του είναι απλώς νερό, δηλαδή εκπέμπει μηδενικούς ρύπους. Το όχημα έχει διαπρέψει σε δοκιμασίες ασφάλειας και οικονομίας.


Η ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ

Μετακινήστε το ποντίκι πάνω από τους 24 σπονδύλουςστην ανθρώπινη σπονδυλική στήλη! 
http://www.chiroone.net/why_chiropractic/index.html

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

3 ετών poolplayer

2o ΓΕΛ Γέρακα - Ο Καπετανάκης

2ο ΓΕΛ Γέρακα - Φραγκοσυριανή

2ο ΓΕΛ Γέρακα - Η λιτανεία του μάγκα

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Τρωικός πόλεμος

Ο Τρωικος Πολεμος αποτελεί ένα σταυροδρόμι στην ελληνική μυθολογία, στο οποίο συναντιούνται τα πάθη και οι αδυναμίες θεών και ανθρώπων. Τα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι υπήρξαν στην πραγματικότητα ίσως και περισσότεροι μεγάλοι πόλεμοι, μάλλον για οικονομικά και εμπορικά συμφέροντα στο Ίλιον, που είναι η άλλη ονομασία για την Τροία. Εμείς όμως θα σταθούμε στην ιστορία που πέρασε από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά και περιγράφει το πώς ξεκίνησαν περισσότερα από χίλια πλοία από την κυρίως Ελλάδα για να φέρουν πίσω την ωραία Ελένη... Την σπαρτιάτισσα βασίλισσα που ξελογιάστηκε από τον πρίγκιπα της Τροίας με τη βοήθεια της θεάς Αφροδίτης. Όλοι οι Αχαιοί βασιλιάδες, που είχαν δεθεί με όρκο, αναγκάστηκαν να στείλουν δυνάμεις για να ξεπλύνουν την ντροπή που έπεσε επάνω στον βασιλιά της Σπάρτης Μενέλαο. Όλοι τους διακρίθηκαν στο πεδίο της μάχης, τόσο οι Αχαιοί (ή Δαναοί) όσο και οι Τρώες, που πίστευαν και αυτοί στους ίδιους θεούς και είχαν τα ίδια ήθη, έθιμα και γλώσσα. Στα παρακάτω κεφάλαια θα διαβάσετε, αλλά και θα δείτε μέσα από κινηματογραφικές σκηνές, για τον Αχιλλέα, τον Οδυσσέα, τον Έκτορα τον Πάρη, την Ελένη και τόσους άλλους.

Ρομπότ λύνει τον κύβο του Rubik σε 15 δευτερόλεπτα

Οι Zachary Grady and Joe Ridgeway, φοιτητές στο πανεπιστήμιο Rowan του New Jersey, κατασκεύασαν έναν ρομποτικό βραχίονα και το αντίστοιχο λογισμικό που μπορεί να λύσει τον κύβο μέσα σε μόλις 15 δευτερόλεπτα.
Το σύστημα χρησιμοποιεί μια κάμερα για να συλλάβει πως είναι διατεταγμένος ο κύβος και στέλνει τις εικόνες σε έναν υπολογιστή. Η διάταξη της κάθε πλευράς κωδικοποιείται και με κατάλληλους αλγόριθμους βρίσκεται η "λύση". Η λύση στη συνέχεια μετατρέπεται στις αντίστοιχες κινήσεις.
Πηγή: physicsgg.blogspot

Χαμογέλα!

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Αρχείο παραστάσεων Εθνικού Θεάτρου


ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΑΣΩΘΕΝ ΥΛΙΚΟ ΤΟΥΣ
(ΕΝΤΥΠΟ, ΦΩΤΟ, ΗΧΗΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΑ ΒΙΝΤΕΟ),
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΚΡΙΤΙΚΩΝ!

http://www.nt-archive.gr/

Δημόσιος υπάλληλος σε σχολείο ή Παιδαγωγός;


Καθώς στεκόταν μπρος στην τάξη της την Ε' δημοτικού, την πρώτη ημέρα του σχολείου η κυρία Τζοβάννα είπε στα παιδιά ένα ψέμα. Όπως οι περισσότερες δασκάλες, κοίταξε τους μαθητές της και είπε ότι τους αγαπούσε όλους το ίδιο.

Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, διότι εκεί στην μπροστινή σειρά, βυθισμένο στο κάθισμά του ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Μάνος Μανούσας. Η κυρία Τζοβάννα είχε παρακολουθήσει τον Μάνο την προηγούμενη χρονιά και είχε προσέξει ότι ο Μάνος δεν έπαιζε καλά με τα άλλα παιδιά. Τα ρούχα του ήταν τσαλακωμένα. Πάντα φαινόταν ότι χρειαζόταν μπάνιο. Και ο Μάνος μπορούσε να είναι πολύ δυσάρεστος.

Στο σχολείο που δούλευε η κυρία Τζοβάννα έπρεπε να επιθεωρήσει του κάθε μαθητού το ιστορικό. Άφησε του Μάνου το ιστορικό να το διαβάσει τελευταίο. Όταν όμως διάβασε το ιστορικό που έγραφαν οι προηγούμενες δασκάλες έμεινε έκπληκτη!

Η δασκάλα της Α' δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος είναι ένα φωτεινό παιδί με έτοιμο πάντα το χαμόγελο. Κάνει τις εργασίες του σωστά και προσεγμένα, και έχει καλούς τρόπους. είναι χαρά να τον έχουμε κοντά μας».

Η δασκάλα της Β' δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος είναι άριστος μαθητής. Αγαπητός από τους συμμαθητές του, αλλά φαίνεται προβληματισμένος εξ αιτίας της μητέρας του που έχει μια ανίατη ασθένεια, η ζωή στο σπίτι θα είναι δύσκολη».

Η δασκάλα της Γ' δημοτικού έγραφε: «Ο θάνατος της μητέρας του ήταν πολύ σκληρός και οδυνηρός για αυτόν. Προσπαθεί να κάνει καλά τις εργασίες του, αλλά ο πατέρας του δε δείχνει πολύ ενδιαφέρον. Η ζωή του σπιτιού σύντομα θα τον επηρεάσει εάν δε παρθούν ορισμένα μέτρα».

Η δασκάλα της Δ' δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος έχει αποσυρθεί και δεν δείχνει ενδιαφέρον για το σχολείο. Δεν έχει πολλούς φίλους και πολλές φορές κοιμάται στην τάξη».

Διαβάζοντας όλα αυτά η κυρία Τζοβάννα κατάλαβε το πρόβλημα και ντράπηκε πολύ για τον εαυτό της. Αισθάνθηκε ακόμη χειρότερα, όταν οι μαθητές της της έφεραν χριστουγεννιάτικα δώρα. Όλα ήταν διπλωμένα σε πολύχρωμα χαρτιά με ωραίους φιόγκους, εκτός από του Μάνου. Το δώρο του ήταν άγαρμπα διπλωμένο σε μια καφετιά χοντρή σακούλα του μανάβη. Η κυρία Τζοβάννα δυσκολεύτηκε να το ανοίξει εν μέσω των άλλων δώρων. Μερικά παιδιά άρχισαν να γελάνε όταν έβγαλε από τη σακούλα ένα βραχιόλι που λείπανε μερικές από τις ψεύτικες αδαμάντινες χάντρες και ένα μπουκάλι ένα τέταρτο γεμάτο άρωμα. Αλλά έπνιξε τα γέλια των μαθητών καθώς είπε θαυμαστικά πόσο όμορφο ήταν το βραχιόλι φορώντας το στο χέρι της και βάζοντας μερικές σταγόνες στον καρπό του χεριού της.

Ο Μάνος έμεινε λίγο παραπάνω στο σχολείο στο σχόλασμα για να πει «κυρία Τζοβάννα σήμερα μυρίζατε όπως ακριβώς μύριζε η μαμά μου». Όταν έφυγαν τα παιδιά έκλαιγε για περίπου μισή ώρα. Από εκείνη την ημέρα η κυρία σταμάτησε να διδάσκει ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή στο Μάνο. Καθώς δούλευε μαζί του το μυαλό του ζωντάνευε. Όσο πιο πολύ τον ενθάρρυνε τόσο πιο γρήγορα ανταποκρινόταν. Έως το τέλος του χρόνου ο Μάνος είχε γίνει ένα από τα πιο έξυπνα παιδιά της τάξης του, και παρόλο το ψέμα ότι θα αγαπούσε όλα τα παιδιά το ίδιο η κυρία Τζοβάννα ευνοούσε τον Μάνο ιδιαίτερα.

Μετά από ένα χρόνο βρήκε ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα της. Ήταν από τον Μάνο. Της έλεγε ότι ακόμη ήταν η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του. Πέρασαν έξι χρόνια πριν πάρει άλλο σημείωμα από τον Μάνο. Της έγραφε ότι τελείωσε το Λύκειο και ήταν τρίτος στην τάξη του, και ότι ακόμη ήταν η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του.

Μετά τέσσερα χρόνια πήρε άλλο ένα σημείωμα που της έλεγε ότι παρόλο που τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα κατάφερε να επιμείνει και να συνεχίσει τις σπουδές του, και ότι σύντομα θα αποφοιτούσε από το πανεπιστήμιο με τις μεγαλύτερες διακρίσεις. Την διαβεβαίωνε ότι αυτή ήταν η πιο αγαπητή δασκάλα που είχε σε όλη του την ζωή.

Πέρασαν ακόμη τέσσερα χρόνια και έφτασε ακόμα άλλο ένα γράμμα. Αυτή τη φορά εξηγούσε ότι αφού πήρε το δίπλωμά του αποφάσισε να προχωρήσει πιο πολύ και να κάνει διδακτορικό. Στο γράμμα εξηγούσε ότι αυτή παρέμεινε η πιο καλή και αγαπητή δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του. Μα τώρα το όνομά του ήταν πιο μακρύ Dr. Εμμανουήλ Σ. Μανούσος.

Η ιστορία δεν τελείωνε εκεί. Υπήρξε ακόμη ένα γράμμα εκείνη την άνοιξη. Ο Μάνος της ανακοίνωνε ότι είχε γνωρίσει μια υπέροχη κοπέλα την οποία θα παντρευόταν. Της εξηγούσε ότι ο πατέρας του είχε πεθάνει πριν μερικά χρόνια και αναρωτιόταν αν θα συμφωνούσε να παραβρεθεί στο γάμο και να καθόταν στη θέση της μητέρας του γαμπρού. Βεβαίως η κυρία Τζοβάννα δέχτηκε. Μαντέψτε! Στο γάμο φορούσε εκείνο το βραχιόλι που της είχε δωρίσει κάποια Χριστούγεννα - χρόνια πίσω. Ναι, εκείνο το βραχιόλι που έλειπαν οι αδαμάντινες πέτρες. Και βεβαιώθηκε ότι φορούσε το ίδιο άρωμα που θυμόταν ότι φορούσε η μητέρα του Μάνου στα τελευταία τους Χριστούγεννα μαζί.

Όταν συναντήθηκαν αγκαλιάστηκαν με στοργή. Ο κύριος Μανούσος ψιθύρισε στο αυτί της κυρίας Τζοβάννας «Σας ευχαριστώ κυρία Τζοβάννα που πιστεύατε σε μένα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με κάνατε να νιώθω σπουδαίος και μου δείξατε πως εγώ μπορούσα να διαφέρω».

Η κυρία Τζοβάννα με δάκρυα στα μάτια ψιθύρισε: «Μάνο μου λάθος κατάλαβες. Εσύ ήσουν που δίδαξες σε εμένα πώς να διαφέρω. Δεν ήξερα πώς να διδάσκω μέχρι που σε γνώρισα».

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Τα 10 πιο υπέροχα πειράματα φυσικής που έγιναν ποτέ




Ο Robert P. Crease, μέλος του τμήματος φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο Stony Brook και ιστορικός στο Εθνικό Εργαστήριο του Brookhaven, είχε ζητήσει σε έναν αριθμό φυσικών επιστημόνων να κατονομάσουν τα πιο υπέροχα πειράματα όλων των εποχών.


Με βάση το κείμενο του George Johnson που δημοσιεύτηκε στο New York Times θα δούμε στη συνέχεια τα 10 πειράματα που ήρθαν πρώτα σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα.


Το πείραμα της διπλής σχισμής

Ο Γάλλος φυσικός Louis de Broglie πρότεινε το 1924 ότι τα ηλεκτρόνια και άλλα τμήματα ύλης, τα οποία μέχρι τότε είχαν αντιμετωπιστεί μόνο ως υλικά σωματίδια, έχουν επίσης ιδιότητες κυμάτων όπως πλάτος και συχνότητα. Αργότερα (το 1927) η κυματική φύση των ηλεκτρονίων επαληθεύτηκε πειραματικά από τους C.J. Davisson και L.H. Germer στη Νέα Υόρκη και από τον G.P. Thomson στο Aberdeen της Σκοτίας.

Για να εξηγήσουν την υπόθεση αυτή οι φυσικοί συχνά χρησιμοποιούσαν ένα νοητικό πείραμα, στο οποίο το πείραμα του Young με τη διπλή σχισμή πραγματοποιείται με τη χρήση μίας δέσμης ηλεκτρονίων αντί για φωτόνια. Μία δέσμη ηλεκτρονίων προσκρούει σε ένα πέτασμα με δύο σχισμές από τις οποίες περνούνε τα ηλεκτρόνια και αποτυπώνονται σε μία επιφάνεια πίσω από το πέτασμα. Ακολουθώντας τους νόμους της κβαντομηχανικής η δέσμη των σωματιδίων θα χωριζόταν στα δύο και η σύνθεση των επιμέρους δεσμίδων θα αλληλεπιδρούσε με τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματιστεί το ίδιο σχήμα των φωτεινών και σκοτεινών λωρίδων, όπως γίνεται και με την περίπτωση που το πείραμα εκτελείται με μία φωτεινή δέσμη. Σύμφωνα με ένα άρθρο του Physics World, το 1961 ο Claus Jonsson του Tubingen πραγματοποίησε το πείραμα αυτό σε εργαστήριο.

Το πείραμα του Γαλιλαίου με την πτώση αντικειμένων
Στα τέλη του 1500 υπήρχε η κοινή πεποίθηση ότι τα βαρύτερα αντικείμενα πέφτουν πιο γρήγορα από τα ελαφρύτερα. Το είχε πει και ο Αριστοτέλης άλλωστε. Είναι εντυπωσιακό το πόσα χρόνια πέρασαν μέχρι να βρεθεί κάποιος που να αμφισβητήσει το παλιό αυτό δόγμα που προήλθε από την αρχαία Ελλάδα.

Ο Galileo Galilei που ήταν μαθηματικός στο πανεπιστήμιο της Πίζας, τόλμησε να αμφισβητήσει αυτήν την τόσο κοινή πεποίθηση. Η ιστορία έχει παραμείνει στην παράδοση της επιστήμης ως εξής: λέγεται ότι έριξε δύο διαφορετικού βάρους αντικείμενα από την κορφή του πύργου της Πίζας, δείχνοντας ότι έφτασαν στο έδαφος την ίδια χρονική στιγμή. Η αμφισβήτησή του στον Αριστοτέλη μπορεί να του στοίχισε τη δουλειά του, αλλά έδωσε το μήνυμα ότι αυτό που ορίζει ο κοινός νους μπορεί σε μία επανεξέτασή του να καταρρεύσει.

Το πείραμα του Milikan με τις σταγόνες του λαδιού
Το πείραμα των σταγόνων του λαδιού ήταν η πρώτη άμεση και πειστική μέτρηση του ηλεκτρικού φορτίου ενός ηλεκτρονίου. Έγινε το 1909 από τον Αμερικανό φυσικό Robert A. Milikan. Χρησιμοποιώντας έναν ψεκαστήρα αρώματος ψέκασε σταγόνες λαδιού μέσα σε έναν διαφανή θάλαμο. Στην κορυφή και στη βάση του θαλάμου υπήρχαν μεταλλικές πλάκες συνδεδεμένες με μπαταρία δημιουργώντας έναν θετικό και έναν αρνητικό πόλο. Εφόσον κάθε σταγονίδιο λάμβανε ένα ελάχιστο φορτίο στατικού ηλεκτρισμού καθώς ταξίδευε στον αέρα, η ταχύτητα της κίνησής του μπορούσε να ελεγχθεί με αλλαγές της τάσης στις δύο πλάκες. Όταν ο χώρος μεταξύ των δύο πλακών ιονίζεται με ακτινοβολία, τα ηλεκτρόνια του αέρα κολλάνε στα σταγονίδια του λαδιού προσδίδοντάς τους αρνητικό φορτίου. Ο Milikan παρατήρησε πολλά σταγονίδια μεταβάλλοντας την τάση και ελέγχοντας το αποτέλεσμα. Μετά από πολλές επαναλήψεις συμπέρανε ότι το φορτίο μπορεί να λάβει μόνο κάποιες συγκεκριμένες τιμές. Οι μικρότερες από τις τιμές αυτές αντιστοιχούν στο φορτίο του ηλεκτρονίου.

Η ανάλυση του φωτός μέσω ενός πρίσματος από τον Νεύτωνα
Ο Isaac Newton γεννήθηκε τη χρονιά που πέθανε ο Γαλιλαίος. Αποφοίτησε από το κολέγιο Trinity του Cambridge το 1665 και στη συνέχεια παρέμεινε κλεισμένος στο σπίτι του για δύο χρόνια μέχρι να περάσει η επιδημία της πανώλης. Όλον αυτόν τον καιρό είχε πολλές ιδέες που τον απασχολούσαν.

Σύμφωνα με την κοινή γνώμη της τότε εποχής το λευκό φως ήταν η καθαρότερη μορφή φωτός, ενώ τα διάφορα χρώματά του αποτελούσαν κάποιο είδος αλλαγών που θεωρούσαν ότι είχε υποστεί το φως. Για να ελέγξει την υπόθεση αυτή ο Νεύτωνας κατηύθυνε μία ακτίνα ηλιακού φωτός σε ένα πρίσμα και ανακάλυψε ότι αναλύεται σε ένα φάσμα χρωμάτων στον τοίχο. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής γνώριζαν το φαινόμενο του ουράνιου τόξου αλλά το θεωρούσαν ως ενός είδους όμορφη ανωμαλία. Τελικά ο Νεύτωνας κατέληξε ότι τα θεμελιώδη χρώματα του φωτός είναι το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο, το πράσινο, το μπλε, το λουλακί και το βιολετί, καθώς και οι μεταξύ τους διαβαθμίσεις. Εκείνο που φαινόταν επιφανειακά τόσο απλό όπως μία ακτίνα φωτός, εάν το κοιτούσε κανείς σε μεγαλύτερο βάθος έκρυβε μία θαυμάσια πολυπλοκότητα.

Το πείραμα της συμβολής του φωτός από τον Young
Ο Νεύτωνας δεν είχε στα πάντα δίκιο. Μέσα από μία ποικιλία επιχειρημάτων κατάφερε να εγκαθιδρύσει στο επιστημονικό κατεστημένο την άποψη, ότι η φύση του φωτός είναι σωματιδιακή και όχι κυματική. Το 1803 ο Thomas Young, Άγγλος γιατρός και φυσικός, πρότεινε ένα πείραμα. Έκανε μία τρύπα σε ένα παραθυρόφυλλο και το κάλυψε με ένα κομμάτι χαρτόνι στο οποίο είχε σχηματίσει μία μικρή τρύπα και ακολούθως χρησιμοποίησε έναν καθρέφτη για να εκτρέψει την ακτίνα φωτός που έμπαινε από την τρύπα αυτή. Στη συνέχεια πήρε μία λεπτή κάρτα και την τοποθέτησε με την κόψη της στη διαδρομή της ακτίνας, χωρίζοντάς την στα δύο. Το αποτέλεσμα ήταν μία σκιά που παρουσίαζε φωτεινές και σκοτεινές ζώνες, ένα φαινόμενο που θα μπορούσε να εξηγηθεί με την υπόθεση ότι οι δύο φωτεινές δέσμες αλληλεπιδρούσαν σαν κύματα. Οι φωτεινές περιοχές σχηματιζόντουσαν εκεί που οι δύο κορυφές των κυμάτων συνέπιπταν, ενδυναμώνοντας η μία την άλλη, ενώ οι σκοτεινές περιοχές σχηματιζόντουσαν εκεί που η κορφή του ενός κύματος συναντούσε τη βάση του άλλου με αποτέλεσμα να αλληλοεξουδετερωθούν.

Με το πέρασμα των χρόνων το πείραμα αυτό επαναλήφθηκε με μία κάρτα η οποία είχε δύο τρύπες ώστε να χωρίζει στα δύο τη φωτεινή δέσμη. Αυτά τα επονομαζόμενα 'πειράματα διπλής σχισμής' αποτέλεσαν το πρότυπο για τον καθορισμό της κυματικής κίνησης. Ένα θέμα που έμελλε να αποκτήσει εξέχουσα σημασία τον επόμενο αιώνα, όταν έκανε την εμφάνισή της η κβαντική θεωρία.

Το πείραμα του Cavendish για τη μέτρηση της σταθεράς της βαρύτητας
Το πείραμα αυτό έγινε τη χρονιά 1797-98 από τον Άγγλο επιστήμονα Henry Cavendish. Χρησιμοποίησε μια συγκεκριμένη μέθοδο και χρησιμοποίησε τον εξοπλισμό που κατασκεύασε ο συμπατριώτης του γεωλόγος John Michell, ο οποίος πέθανε το 1793. Η πειραματική διάταξη αποτελούνταν από μία ράβδο που ήταν κρεμασμένη ισορροπώντας στο κέντρο της, στις άκρες υπήρχαν δύο μικρά μεταλλικά σφαιρικά βάρη, ενώ σε μικρή απόσταση από αυτά υπήρχαν δύο βαριές σφαίρες από μολύβι. Η έλξη που εφάρμοζαν τα ζεύγη των βαρών μεταξύ τους προκαλούσε μία ελαφριά περιστροφή της ράβδου, μέσω της οποίας μπόρεσε να γίνει ο πρώτος υπολογισμός της τιμής για τη βαρυτική σταθερά G. Το πείραμα αυτό είναι ευρέως γνωστό ως 'το ζύγισμα της Γης', γιατί ο καθορισμός του G επέτρεψε να υπολογιστεί η μάζα της γης.

Ο Ερατοσθένης και η μέτρηση της περιφέρειας της Γης
Στο Ασουάν, περίπου 800 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, οι ηλιακές ακτίνες έπεφταν κάθετα το απόγευμα του θερινού ηλιοστασίου. Ο Ερατοσθένης (γεννήθηκε περίπου το 276 π.Χ.) πρόσεξε ότι την ίδια μέρα και ώρα στην Αλεξάνδρεια, το φως του ηλίου έπεφτε σε γωνία 7 μοιρών από την κατακόρυφο. Υπέθεσε πολύ σωστά ότι η απόσταση του ήλιου ήταν πολύ μεγάλη, ώστε οι ακτίνες του που φτάνουν στη γη καταλήγουν να είναι πρακτικά παράλληλες μεταξύ τους. Υπολογίζοντας την απόσταση μεταξύ του Ασουάν και της Αλεξάνδρειας μπόρεσε να μετρήσει την περιφέρεια της γης. Το ακριβές αποτέλεσμα των μετρήσεών του (που ήταν σε στάδια) είναι αμφίβολο και έτσι δεν είναι σίγουρη η ακρίβειά τους. Θεωρείται ότι ποικίλλει από 0,5 έως 17% σε σχέση με τις μετρήσεις που είναι αποδεκτές από τους σύγχρονους αστρονόμους.

Το πείραμα του Γαλιλαίου με τις σφαίρες που κυλάνε σε κεκλιμένα επίπεδα
Ο Γαλιλαίος συνέχισε να βελτιώνει τις ιδέες του σχετικά με την κίνηση των αντικειμένων. Πήρε μία επιφάνεια με μήκος περίπου 6 μέτρα και πλάτος 25 εκατοστά και σκάλισε στο κέντρο της ένα αυλάκι, όσο το δυνατόν πιο ίσιο και λείο. Το έγειρε ώστε να γίνει κεκλιμένο και άφησε να κυλήσουν μπρούτζινες σφαίρες διανύοντας διάφορες αποστάσεις, μετρώντας την κάθοδό τους με μία κλεψύδρα νερού. Σε κάθε κάθοδο μετρούσε το νερό που είχε τρέξει στην κλεψύδρα, το οποίο αντιστοιχούσε στο χρόνο που χρειάστηκε κάθε σφαίρα για να κυλήσει στην κεκλιμένη επιφάνεια, και σύγκρινε το αποτέλεσμα με την απόσταση που ταξίδεψε η σφαίρα.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η ταχύτητα κάθε κυλιόμενης σφαίρας θα έπρεπε να είναι σταθερή και ο διπλασιασμός του χρόνου κύλισης θα σήμαινε και διπλασιασμό του διαστήματος που διάνυσε. Ο Γαλιλαίος με το παραπάνω πείραμα έδειξε ότι το διάστημα είναι ανάλογο του τετραγώνου του χρόνου. Εάν διπλασιαστεί ο χρόνος, η σφαίρα θα διανύσει τετραπλάσια απόσταση. Ο λόγος είναι ότι η σφαίρα επιταχύνεται από τη βαρύτητα.

Η ανακάλυψη του πυρήνα από τον Rutherford
Όταν ο Ernest Rutherford έκανε πειράματα για τη ραδιενέργεια στο πανεπιστήμιο του Manchester του 1911, υπήρχε η πεποίθηση ότι τα άτομα αποτελούνταν από συμπαγείς μάζες με θετικό ηλεκτρικό φορτίο, ενώ στο εσωτερικό τους κυκλοφορούσαν ηλεκτρόνια (το μοντέλο του 'σταφιδόψωμου'). Αλλά όταν αυτός και οι συνεργάτες του εκτόξευσαν μικρά θετικά φορτισμένα σωματίδια (σωματίδια Α) προς ένα λεπτό φύλο χρυσού, με έκπληξη παρατήρησαν ότι ένα μικρό ποσοστό από αυτά αναπήδησε προς τα πίσω. Σαν σφαίρες που αναπηδούν όταν τις εκτοξεύει κανείς προς ένα ζελέ. Ο Rutherford διαπίστωσε ότι στην πραγματικότητα τα άτομα δεν ήταν τόσο συμπαγή όπως πιστευόταν μέχρι τότε. Το μεγαλύτερο μέρος της μάζας θα έπρεπε να είναι συγκεντρωμένο σε έναν μικροσκοπικό πυρήνα, ενώ τα ηλεκτρόνια θα έπρεπε να κυκλοφορούν γύρω από αυτόν. Αν και έχουν υπάρξει τροποποιήσεις του μοντέλου αυτού από την κβαντική θεωρία, η εικόνα αυτή του ατόμου έχει διατηρηθεί μέχρι και σήμερα.

Το εκκρεμές του Φουκώ
Πριν από μερικά χρόνια μία ομάδα επιστημόνων άφησαν να αιωρηθεί ένα εκκρεμές επάνω από το Νότιο Πόλο και παρατήρησαν την κίνησή του, επαναλαμβάνοντας ένα διάσημο πείραμα που είχε γίνει στο Παρίσι το 1851. Χρησιμοποιώντας ένα ατσάλινο νήμα με μήκος 67 μέτρα, ο Γάλλος επιστήμονας Jean Bernard Leon Foucault άφησε μία σιδερένια σφαίρα βάρους 28 κιλών να αιωρηθεί από τον θόλο του Πάνθεου, κινούμενη μπροστά και πίσω. Για να καταγράψει την κίνησή της, στερέωσε μια μικρή ράβδο στη σφαίρα, η οποία αποτύπωνε την τροχιά του εκκρεμούς σε μία επιφάνεια στρωμένη με άμμο, στο έδαφος κάτω από τη σφαίρα.

Το κοινό παρατηρούσε με έκπληξη το εκκρεμές να κάνει μία κυκλική κίνηση, πράγμα που μπορούσε να διαπιστωθεί από τις ελαφρώς διαφορετικές γραμμές που αποτύπωνε στην άμμο η σφαίρα σε κάθε κίνησή της. Στην πραγματικότητα, η κυκλική κίνηση συνέβαινε στο πάτωμα του Πάνθεου και με αυτόν τον τρόπο ο Φουκώ κατάφερε να δείξει ότι η γη γυρίζει γύρω από τον άξονά της. Στο γεωγραφικό πλάτος που αντιστοιχεί στο Παρίσι, το εκκρεμές συμπλήρωνε έναν πλήρη κύκλο κάθε 30 ώρες, ενώ στο νότιο ημισφαίριο η κίνησή του θα ήταν αντίστροφη από την φορά των δεικτών του ρολογιού. Στον ισημερινό δε θα έκανε καμία κυκλική κίνηση. Στο Νότιο Πόλο η περίοδος μιας πλήρους περιστροφής της τροχιάς του εκκρεμούς διαπιστώθηκε ότι ήταν 24 ώρες.

http://3otiko.blogspot.com

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Το μινόρε της Αυγής

Τζιβαέρι

Μαύρα Μάτια Μαύρα Φρύδια

Όλοι οι ρεμπέτες του Ντουνιά

Project:Η Ιστορία του Λαίκού τραγουδιού με τον Γιάννη Λεμπέση

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Το λαϊκό τραγούδι στα σχολεία

Ένα νέο μάθημα στην Α΄ τάξη του Λυκείου ήταν αφορμή για μένα να ασχοληθώ πιο ουσιαστικά με τα ενδιαφέροντα των παιδιών-μαθητών του λυκείου και να ξεφύγω από τους καθιερωμένους και συνηθισμένους τρόπους διδασκαλίας  που μέχρι τώρα εφαρμόζονται στα σχολεία και μάλιστα που πολλοί κατακρίνουν, χωρίς όμως να προτείνουν και κάτι άλλο, ή έστω να προσπαθούν να τις εφαρμόσουν στην τάξη τους.
Στο Α τετράμηνο έκανα ένα project για την Γεωμετρία στη ζωή μας με άριστα αποτελέσματα για τα παιδιά αλλά και μένα. Ενθουσιάστηκα με τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά χειρίστηκαν το θέμα, αλλά και από το επίπεδο στο οποίο καταφέραμε να φτάσουμε μαζί. Τα παιδιά ήταν πρόθυμα να ασχοληθούν με οτιδήποτε είχε σχέση με το αντικείμενο της Γεωμετρίας και αντί για ένα "τέχνημα" όπως το ονομάζει το υπουργείο παρουσίασαν με καθαρά δική τους πρωτοβουλία τρία και ένα πολύ εποικοδομητικό dvd στο οποίο συνοψίζονταν όλα τα συμπεράσματά τους.
Στο Β τετράμηνο μετά από πολύ σκέψη έβγαλα το συμπέρασμα ότι για να έχει επιτυχία ένα τέτοιο project θα πρέπει το θέμα : 
1. Να αρέσει στα παιδιά έτσι ώστε ασχοληθούν με ευχαρίστηση γι'αυτό. Που σημαίνει ότι καλό θα είναι, (αν βέβαια αυτό είναι εφικτό), να υπάρχουν περισσότερες προτάσεις στους μαθητές από τα τμήματα που θα δημιουργηθούν, ώστε οι μαθητές να έχουν τη ευχέρεια της επιλογής της αρεσκείας τους.
2. Να αρέσει στον καθηγητή που θα το διδάξει και θα ασχοληθεί με αυτό! Δεν νομίζω πως εδώ χρειάζεται να σχολιάσω οτιδήποτε. Είναι αυτονόητο!
Έτσι αποφάσισα στο Β τετράμηνο να ασχοληθώ με κάτι άσχετο με την ειδικότητά μου (αυτή των Μαθηματικών) και να ασχοληθώ με τον φοιτητικό έρωτά μου : Την μουσική και το ρεμπέτικο τραγούδι, αν και είχα αμφιβολίες για το πόσο θα άρεσε στα παιδιά αυτό το είδος μουσικής, δεδομένου ότι με την ξενομανία που μας διακρίνει πλέον δεν ακούγεται τέτοιου είδους μουσική, παρά μόνο σε επιλεγμένους σταθμούς και μέρη.
Έχουμε φτάσει αισίως στα μισά του project και τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα είναι καταπληκτικά!!!!!!!! Κατ'αρχήν να πούμε εδώ πως από τα 120 παιδιά της Α΄ τάξης του 2ου Λυκείου Γέρακα το δήλωσαν τα 43. Από τα 20 παιδιά λοιπόν που αποτελούν το τμήμα μου τα μισά περίπου έχουν κάποια σχέση με τη μουσική και στα υπόλοιπα απλώς τους αρέσει το λαϊκό τραγούδι, χωρίς όμως κανένα από το σύνολο του τμήματος να ξέρει τίποτα το ιδιαίτερο γι΄ αυτό.
Δείτε ένα παράδειγμα : Από τα πρώτα μαθήματα τους είπα να κοιτάξουν να βρουν κάποια τραγούδια μεταξύ των οποίων και το μινόρε της αυγής, το οποίο δεν γνώριζαν. Την επόμενη μέρα : Τι καταπληκτικό κομμάτι είναι αυτό; Και πολλά άλλα! Γοητεύτηκα με τον τρόπο που τα παιδιά αντιμετώπισαν το όλο θέμα. Όταν τους είπα ότι μίλησα με τον κ. Λεμπέση και θα έλθει με την ορχήστρα του στο σχολείο να συμμετέχουν μαζί μας στο project και να μοιραστούν μαζί μας τραγούδια, εμπειρίες αλλά και γνώσεις, αν και στην αρχή αγχώθηκαν λίγο, αφού τους εξήγησα πως δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και η προθυμία τους να συμμετέχουν ενεργά στην όλη διαδικασία ήταν άνευ προηγουμένου. Με κάποια από αυτά τα παιδιά τα πρωινά  του Σαββάτου είχαμε ραντεβού στο σχολείο για να ετοιμάσουμε μια όσο καλύτερη παρουσίαση θα μπορούσαμε την 20η Μαρτίου που θα ερχόταν ο Γιάννης Λεμπέσης στο σχολείο μας.
Και πραγματικά τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά!!!!!!!!
Η 20η Μαρτίου ήλθε και στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας ήλθε ο κ. Λεμπέσης με μια καταπληκτική τραγουδίστρια και φιλόλογο, την Μαριάνθη Λιουδάκη, τον Σάκη Σάμπαλη και τον Κώστα Κοπανιτσάνο, δύο καταπληκτικούς οργανοπαίχτες στην κιθάρα και στο κλαρίνο, συνοδευόμενος και από το περιοδικό "όγδοο" που ήταν εκεί για να καταγράψει το πρωτότυπο πραγματικά αυτό μάθημα με την κάμερά του.
Τα υπόλοιπα τα γράφει το περιοδικό "όγδοο" στην σελίδα του : 
και μάλιστα με 51 πολύ ωραίες φωτογραφίες.
Ευχαριστούμε πολύ το περιοδικό για την τιμή που μας κάνει και του ευχόμαστε να συνεχίσει το εποικοδομητικό έργο του.
Κυρίες και Κύριοι οτιδήποτε και να πω εδώ δεν μπορεί να περιγράψει την επιτυχία και τον αντίκτυπο που είχε το εγχείρημα αυτό στους μαθητές μου, σ'αυτούς που το παρακολούθησαν, αλλά και στους ακροατές που υπήρχαν στην αίθουσα. Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας εγώ και η ομάδα μου τον κ. Λεμπέση και την ορχήστρα του που με τόση προθυμία δέχθηκαν να έλθουν κοντά μας και να μας χαρίσουν αυτή την αξέχαστη για τα παιδιά εμπειρία, να παίζουν μουσική και να τραγουδούν ποιοτικά και αυθεντικά ελληνικά τραγούδια με μια ζωντανή ορχήστρα.
Πολλοί μου έδωσαν συγχαρητήρια για την επιτυχία του εγχειρήματος αυτού. Όμως τα συγχαρητήρια δεν ανήκουν σε μένα αλλά κατά κύριο λόγο στα παιδιά που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και στον κ. Λεμπέση που μάγεψε τους πάντες με τον λόγο και την παρουσία του, όπως και στη καταπληκτική ορχήστρα του και στη Μαριάνθη που εκτός από την γλυκύτητα που την διακρίνει έχει και μια καταπληκτική λαϊκή φωνή, ικανή να μαγεύει τους πάντες γύρω της. Επίσης στον καθηγητή πληροφορικής του σχολείου μας Βασίλη Αναστόπουλο που χωρίς τη βοήθειά του  καμιά εκδήλωση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, αλλά και το σχολείο που στήριξε τη διοργάνωση του πρωτότυπου αυτού μαθήματος. 
Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την 16η Μαΐου, την ημέρα που κλείνουν τα σχολεία για τις εξετάσεις του Ιουνίου.
Κιλμπασάνης Κωνσταντίνος.

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Η Ιστορία του Λαϊκού Τραγουδιού

Η Ιστορία του Λαϊκού Τραγουδιού «μάθημα» στο 2ο Λύκειο Γέρακα


Ο τραγουδοποιός Γιάννης Λεμπέσης είναι καλεσμένος του υπεύθυνου καθηγητή μαθηματικού Κώστα Κιλμπασάνη για να παρουσιάσει στους μαθητές την…
Ιστορία του Ελληνικού Λαϊκού Τραγουδιού των τελευταίων 100 χρόνων με ιστορικά και μουσικά ντοκουμέντα για τις χαρακτηριστικές περιόδους του: Παραδοσιακό, Ρεμπέτικο, Νεότερο Λαϊκό. Και φυσικά για να παίξει με την ορχήστρα του τραγούδια-σταθμούς , όχι σε κάποιο μαγαζί ή συναυλιακό χώρο αλλά μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας των μαθητών. Το ιδιαίτερο αυτό «μάθημα» αφορά το νεοεισερχόμενο στην Α’ Λυκείου μάθημα με τίτλο Progect (ερευνητική εργασία), που για το 2ο Λύκειο Γέρακα θα έχει ως θέμα την Ιστορία του Ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.
Ο Γιάννης Λεμπέσης με τις γνώσεις και την εμπειρία του από την 30χρονη ουσιαστική και ποιοτική παρουσία του στα δρώμενα του Λαϊκού μας τραγουδιού θα επιχειρήσει μια κατανοητή αποτύπωση των πιο σημαντικότερων στιγμών του τα τελευταία 100 χρόνια έτσι ώστε οι μαθητές-ακροατές να αποκτήσουν μια σαφή εικόνα για τη δημιουργία και τη πορεία του.
Θα ακολουθήσει διάλογος με τις ερωτήσεις των μαθητών.
Η παρουσίαση θα γίνει την Τρίτη 20 Μαρτίου , από τις 11 πμ. έως και τις 2:30μμ, στο 2ο Λύκειο Γέρακα.
Υπογράφει: Γιάννης Κέρκης
11/03/2012

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Ο μυστηριώδης και μεγαλοφυής μαθηματικός, κύριος Πέρελμαν


Σύμφωνα με το Science, η λύση από τον Πέρελμαν της Εικασίας του Πουανκαρέ, είναι το σημαντικότερο επίτευγμα του έτους 2006.

Η απόδειξη από τον αινιγματικό Ρώσο μαθηματικό Perelman Grigory, στην εδώ και εκατό χρόνια άλυτη Εικασία του Πουανκαρέ , προκάλεσε στον επιστημονικό κόσμο τεράστια αίσθηση και όχι μόνο λόγω της δυσκολίας της εργασίας. Τον Αύγουστο του 2006, ο Ρώσος Perelman έγινε το πρώτο πρόσωπο που αρνήθηκε το μετάλλιο Fields, το υψηλότερο βραβείο στα μαθηματικά.

Αρνήθηκε το βραβείο, ύψους 1.000.000 δολαρίων που του προσφέρθηκε από το αμερικανικό Ίδρυμα Μαθηματικών, επειδή δεν θεωρεί τους κριτές άξιους να κρίνουν τον ίδιο. Ο Perelman λέγεται ότι περιφρονεί την αυτοδιαφήμιση και περιγράφεται ως "ερημίτης", απομονωμένος από την υπόλοιπη μαθηματική κοινότητα.

Κι όπως λέει ένας συνάδελφος του δεν ενδιαφέρεται καθόλου για χρήματα. Το μεγάλο βραβείο για αυτόν ήταν να αποδείξει το θεώρημα. Μολονότι του πρόσφεραν θέσεις εργασίας σε πολλά κορυφαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Princeton και του Stanford, εκείνοςαπέρριψε όλες τις προτάσεις. Εκτός από μεγαλοφυΐα στα μαθηματικά, η παράξενη αυτή διάνοια, είναι ένας ταλαντούχος βιολονίστας και επίσης ένα ισχυρός παίκτης πινγκ-πονγκ.

Ο Πέρελμαν, γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 1966 και φοίτησε σε σχολείο της Αγίας Πετρούπολης με ειδίκευση στα Μαθηματικά και τη Φυσική και σε ηλικία 16 ετών κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα το 1982. Αφότου ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης και εργάστηκε για λίγο στη Ρωσία, μετακόμισε στις ΗΠΑ. Πριν από περίπου δέκα χρόνια επέστρεψε στη Ρωσία, για να εργαστεί στην απόδειξή του για το σχήμα του Σύμπαντος. Καταδέχτηκε πάντως να περιγράψει την απόδειξη το 2003 στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον.

Σε μια σπάνια συνέντευξη, ο Perelman είπε στο περιοδικό New Yorker : «Δεν μου είναι ξεκάθαρο ποια ήταν η συμβολή μου σ' αυτό που έκανα.»

Ο Perelman, ζώντας κατ’ επιλογήν του απομονωμένος, άφησε το Ίδρυμα Steklov τον Ιανουάριο, και τελευταία ειπώθηκε πως είναι άνεργος και ζει με τη μητέρα του στο διαμέρισμά της στην Αγία Πετρούπολη. Έχει μία μικρότερη αδελφή, την Έλενα, η οποία είναι επίσης μαθηματικός.



Η εργασία του - σχετικά με την Εικασία που διατύπωσε το 1904 ο Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος Ζυλ Ανρί Πουανκαρέ, σχετικά με τα σχήματα που είναι δυνατόν να έχει το Σύμπαν - έχει δημιουργήσει στον χώρο των Μαθηματικών ενθουσιασμό μεν αλλά και διαμάχες.

Ο Terence Tao, καθηγητής των μαθηματικών στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, αποκαλεί το αποτέλεσμα του Perelman σαν το «καλύτερο κομμάτι των μαθηματικών που έχουμε δει τα τελευταία 10 χρόνια».

Ο Timofey Shilkin, συνάδελφος του Perelman στο Ίδρυμα Μαθηματικών Steklov στην Αγία Πετρούπολη, λέει: «Αξίζει σίγουρα το μετάλλιο Fields - αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι είναι μεγαλοφυΐα.» Και πρόσθεσε: «Φοβούμαι ότι είναι ένα άτομο πολύ εσωστρεφές. Ξέρουμε πολύ λίγα πράγματα για τον ίδιο. Ξέρω μόνο ότι είναι άριστος μαθηματικός. Τον συνάντησα όταν ήταν μέλος της ομάδας μας και οι επαφές μας γίνονταν περίπου μια φορά την εβδομάδα, αλλά κάναμε πολύ σύντομες μόνο συζητήσεις».

Για αρκετά χρόνια εργάστηκε, ως επί το πλείστον, μόνο πάνω στην Εικασία του Πουανκαρέ. Όλες οι αποδείξεις που είχαν προταθεί ως σήμερα είχαν αποδειχθεί ψευδείς. Έπειτα από οκτώ χρόνια προσπαθειών, ο Perelman κατέληξε το 2002 σε μια απόδειξη 473 σελίδων στην οποία οι συνάδελφοί του δεν κατάφεραν να εντοπίσουν κανένα λάθος.

Επειδή ο Perelman έχει έρθει σε διάσταση με τους υπόλοιπους μαθηματικούς που ελέγχουν τα περιοδικά, γι’ αυτό και δεν έστειλε την εργασία του προς δημοσίευση σε ένα από τα έγκυρα μαθηματικά περιοδικά. Μια δημοσίευση σε αυτά θα ήταν αδύνατη, αφ’ ενός διότι οι εκδότες δεν θα τη δημοσίευαν, αφ’ ετέρου διότι ο ίδιος δεν ήθελε να καταστήσει κριτές του έργου του, ανθρώπους τους οποίους (υπεροπτικά ίσως) θεωρούσε κατωτέρους του. Οπότε χρησιμοποίησε το Διαδίκτυο και η σημαντική μελέτη του δεν έμεινε άγνωστη.

 
Μια από τις ελάχιστες φωτογραφίες του Grigory Perelman, 
της πιθανόν σπουδαιότερης μαθηματικής μεγαλοφυΐας του 20ου αιώνα, 
από συνεπιβάτη, που έτυχε να τον αναγνωρίσει στο μετρό της Πετρούπολης.


Μάλιστα δημοσίευσε μόνο τα βασικά σημεία της μελέτης του, χωρίς πλήρη και λεπτομερή απόδειξη. Πήρε 4 χρόνια κοπιαστικής δουλειάς στους υπόλοιπους, να κατανοήσουν και να ασχοληθούν με την απόδειξή του χωρίς να βρουν λάθος.

Η Εικασία Πουανκαρέ είναι ένα κεντρικό ζήτημα στην τοπολογία, τη μελέτη των γεωμετρικών ιδιοτήτων των αντικειμένων που δεν αλλάζουν όταν τεντώνονται, διαστρεβλώνονται, ή συρρικνώνονται.

Η επιφάνεια της Γης περιγράφεται ως δισδιάστατη σφαίρα από την τοπολογία. Εάν κάποιος την περικύκλωνε με ένα λάσο, θα μπορούσε να την αναγκάσει να περιοριστεί σε ένα σημείο. Στην επιφάνεια του ντόνατς, εν τούτοις, ένα λάσο που θα περνούσε μέσα από την τρύπα του στο κέντρο, δεν θα μπορούσε να το περιορίσει σε ένα σημείο χωρίς να κοπεί η επιφάνεια.

Για παράδειγμα η Εικασία του Πουανκαρέ καθορίζει ποια στερεά σώματα (ή πολλαπλότητες σε αφηρημένους μαθηματικούς χώρους άνω των τριών διαστάσεων) είναι ισοδύναμα, από τοπολογική άποψη με μια σφαίρα και ποια όχι.

Παραδείγματος χάριν, ένας κύβος από πλαστελίνη είναι ισοδύναμος με σφαίρα, αφού μπορούμε να τον πλάσουμε σαν σφαίρα, ενώ ένα ντόνατς δεν είναι, γιατί έχει μια τρύπα στη μέση.

Φαντασθείτε ότι έχετε ένα λάστιχο, ένα μήλο και ένα ντόνατς με τρύπα στη μέση. Αν τραβήξετε το λάστιχο και το τοποθετήσετε περιμετρικά γύρω από το μήλο, θα μπορείτε να μετακινήσετε το λάστιχο από τον «Ισημερινό» στον «Πόλο» του μήλου, χωρίς να σκίσετε το λάστιχο και χωρίς να εγκαταλείψετε την επιφάνεια του μήλου. Αν, όμως, το λάστιχο τοποθετηθεί πάνω στην επιφάνεια του ντόνατς, τότε δεν υπάρχει τρόπος να μετακινήσουμε το λάστιχο σε όλη την επιφάνεια του ντόνατς, χωρίς να το σκίσουμε ή το ένα ή το άλλο. Ο Πουανκαρέ υπέθεσε ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον τετραδιάστατο χώρο, ενώ σύγχρονοι Μαθηματικοί απέδειξαν ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει και σε χώρο περισσοτέρων των τεσσάρων διαστάσεων.

O Πουανκαρέ χαρακτηρίσθηκε ως «Ο Τελευταίος Αναγεννησιακός Άνθρωπος», ένας Μαθηματικός που αισθανόταν άνετα σε κάθε τομέα των Μαθηματικών, όπως στην ανάλυση, την άλγεβρα, την τοπολογία, την αστρονομία και τη θεωρητική φυσική. Ο Γάλλος Μαθηματικός ήταν μεγάλος οραματιστής, που πρώτος εξέφρασε τη βασική αρχή της Θεωρίας του Χάους, ότι δηλαδή «μικρές διαφορές στις αρχικές συνθήκες προκαλούν μεγάλες διαφορές στο τελικό αποτέλεσμα».


Έλεγχος της εργασίας

Από το 19ο αιώνα, οι μαθηματικοί ξέρουν ότι η σφαίρα είναι το μόνο δισδιάστατο αντικείμενο με αυτήν την ιδιότητα, αλλά ήταν αβέβαιοι για τα αντικείμενα με περισσότερες διαστάσεις. Η Εικασία Πουανκαρέ λέει ότι μια τρισδιάστατη σφαίρα είναι ο μόνος περιβαλλόμενος τρισδιάστατος χώρος χωρίς οπές.

Την απόδειξη της Εικασίας την απέφευγαν οι μαθηματικοί έως ότου ταχυδρόμησε ο Perelman την εργασία του στον ιστοχώρο http://arxiv.org/
Ο ιστοχώρος αυτός, είναι ένας κεντρικός υπολογιστής, όπου οι ερευνητές ανεβάζουν τις εργασίες τους ως ηλεκτρονικές προδημοσιεύσεις στους τομείς των μαθηματικών, φυσικής, πληροφορικής, βιολογίας κ.λ.π. προτού τις δημοσιεύσουν σε ένα επιστημονικό περιοδικό.

Πάντως, κατά το περιοδικό Science του 2006 το πρώτο και κυριότερο επίτευγμα εκείνης της χρονιάς είναι η λύση Πέρελμαν. Το περιοδικό την παρουσιάζει πρώτη-πρώτη στη λίστα δέκα άλλων επιτευγμάτων και γράφει:

Πρώτο επίτευγμα:
"Η Εικασία του Πουανκαρέ. Ο απομονωμένος Ρώσος μαθηματικός Grigory Perelman έλυσε προφανώς το δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα".